Deze keer even een andere blog dan anders. Een blog die veel persoonlijker is, want opeens moest ik schrijven over mezelf! Pieter vroeg mij om een stukje te schrijven, zodat mensen weten door wie de blogs nu gemaakt worden. Dus bij deze, een kleine blog over de schrijver: Romy!

De mensen die al wat langer sporten bij Sportiv zullen mij waarschijnlijk wel kennen. Mijn naam is Romy en ik heb van 2019 tot 2022 gewerkt bij Sportiv als baliemedewerker. Dit deed ik altijd met veel plezier! Het adviseren van nieuwe leden, praatjes maken met vaste gezichten en hulp bieden waar het nodig was, vond ik altijd leuk om te doen.

“Waarom werk je dan niet meer bij Sportiv?” hoor ik je denken. Het antwoord is eigenlijk simpel: ik deed een opleiding tot copywriter en wilde daar mijn werk van maken. Ook wilde ik een baan waar ik niet locatie afhankelijk was, en leden optimaal van dienst zijn vanuit het buitenland gaat simpelweg niet. Echter ‘werk’ ik nog steeds een beetje voor Sportiv, via het schrijven van deze blogs! Dat vind ik heel leuk en blijf ik graag doen. Ook sport ik nog met veel plezier en heb ik een aantal vaste favoriete groepslessen die ik trouw probeer bij te wonen.

Leukste herinneringen

Het leek mij een leuk idee om even terug te blikken op de leukste momenten tijdens mijn tijd achter de balie. Want wat hebben we gelachen! Zowel met personeel als met leden was het vaak erg gezellig en ik kwam vaak met leuke anekdotes thuis.

Zo stonden Pieter en ik vaak bekend om het duo dat altijd in was voor gekke challenges of andere stomme ideeën. Ik heb nog nooit zo hard gelachen als bij de tortilla challenge, waar Pieter mij flink te grazen nam met een tortilla op een mooie zomerdag. Ik kijk het filmpje nog regelmatig terug en schiet dan weer in de lach.

Ook liep ik eens de herenkleedkamer in na een probleem met de zonnebank. Na een aantal keer mijn komst aangekondigd te hebben en geen reactie te ontvangen, liep ik rustig de ruimte in. Daar trof ik een van de leden aan, voorover gebukt in adamskostuum. Hij was door de leeftijd een beetje slechthorend geworden en hoorde mij niet roepen. Dit tot grote hilariteit van mijn collega’s, die mij weken later nog graag aan dit incident herinnerden. 

Eigenlijk zijn er te veel grappige momenten om op te schrijven. Wat wel altijd een terugkerende factor was, was de leuke gesprekken met de leden. Sommige mensen kwamen op vaste tijden, altijd wanneer ik aan het werk was. Je leert mensen zo echt kennen en leeft mee met de dingen die ze meemaken in hun leven. Na een tijdje weet je wat voor werk ze doen, welke blessures ze hebben en hoe ze hun koffie het liefst drinken. Deze gesprekken vond ik altijd erg gezellig!

Kortom, ik kom nog steeds graag bij Sportiv en schrijf met veel plezier de blogs. Soms leer ik er zelf ook nog eens iets van, want voor sommige blogposts moet ik echt even onderzoek doen (je kunt immers niet alles weten). Mocht je zelf leuke onderwerpen weten waar je meer over zou willen lezen, dan ben je altijd welkom die door te geven! Ik duik er met veel plezier in. Veel leesplezier!